Aangekomen op 3400 meter, op de top van de Mirador san
Christobal, midden in het oude Inca-land in de zuidelijke Andes van Peru. Na 2
uurtjes klimmen, samen met Robin – onze jongste zoon, zitten we hier op de top
te genieten van een majestueus uitzicht. Rondom ons, overal waar je kunt
kijken, liggen toppen van ruim 6000 meter. Rechts van ons gaat het 1000 meter
stijl omlaag. Onderin het ravijn slingert de bruine ‘Rio Apurimac’, een wilde
rivier die zich een weg baant door dit ongerepte landschap. Overal verspreid
over de hellingen liggen kleine groene plateaus, en hier en daar staan kleine
hutjes. Hutjes waar de Quecho-Indianen ver van alle beschaving leven en werken
met hun schapen en lama’s.
Robin en ik zijn hier 8 dagen om Peru te ontdekken en
tegelijkertijd het fantastische ziekenhuis, het Diospi Suyana, in Curahuasie te
ondersteunen door een training van de medewerkers rondom het thema ‘Gezond
Leidinggeven’. Zoals zo vaak op dit soort reizen, leer ik zelf bijna net zoveel
erbij als de deelnemers van de training!
