Geheim 4 van succesvol Meesterschap = ondernemend leidinggeven
De afgelopen dagen heb ik samen met mijn vrouw en zonen genoten van een lang weekend klimmen in Frankrijk, specifieker: van het boulderen in de bossen van Fontainebleau (vlak bij Parijs). Boulderen houdt in dat je zonder zekeringen op rotsblokken klimt, met een matje op de grond voor het geval je naar beneden valt. Nou zijn rotsblokken van 2 tot 3 meter hoog soms wel technisch zeer uitdagend, maar weinig beangstigend. Wanneer je echter die 3 meter grens overschrijdt en een boulder 4-6 meter hoog is, dan merk je ineens wat een grote rol angst kan spelen. De keren dat ik die 3 meter grens oversteeg, ervoer ik aan levende lijve wat het betekent om risico’s aan te gaan. En daar heb ik per definitie niet zo'n zin in! Ken je dat gevoel?
Waarom zou ik een poging wagen, waarom zou ik het ondernemen? Waarom zou ik risico’s nemen? Waarom een nieuwe weg inslaan wanneer de bestaande prima functioneert?