Vandaag bezochten Sylvia en ik het Centraal Museum in Utrecht en bewonderden daar de tentoonstelling ‘Het Bloemaert-effect’. Wie aan de Nederlandse schilderkunst van de Gouden Eeuw denkt, denkt al gauw aan namen als Rembrandt, Frans Hals en Johannes Vermeer, maar Abraham Bloemaert (geboren in 1566 te Gorinchem en gestorven 1651 te Utrecht) mag zeker aan dit rijtje worden toegevoegd. Naast de vele buitengewoon mooie schilderijen produceerde Bloemaert vele honderden fantastische tekeningen. Het is mooi om te zien hoe hij zich gedurende zijn 85 jarige leven steeds bleef door ontwikkelen, hoe hij groeide en een meester, en uiteindelijk zelfs een kunstenaar binnen zijn vak werd.
Wat mij bijzonder aansprak was dat hij ontevreden was over de schildersopleiding in die tijd en, om deze te verbeteren, zelf 4 enorme inspanningen leverde, naast zijn eigen schilder- en tekenwerk.
1. Hij leerde meer dan 100 schilders het vakwerk, waarvan er 33 uitgroeiden tot meester in hun vak.
2. Hij stichtte het Sint Lukas schilder-Gilde in 1611, waardoor de Utrechtse Schilders zich met verenigde krachten sterk verder konden ontwikkelen.
3. Hij schiep de inhoud van het ‘Bloemaerts Tekenboek’. Zijn zoon Frederick Bloemaert (zelf een meesterschilder) stelde het boek in 1650 samen als zijnde een studieboek voor kunstenaars in opleiding. Tot ver in de 19de eeuw werd dit tekenboek gedrukt en gebruikt om schilders op te leiden in dit bijzondere ambacht.
4. Samen met portretschilder Paulus Moreelse gaf hij tekenles in een door hem gestichte ‘academie voor kunstenaars’.
Een indrukwekkende investering in de volgende generaties. Tevens, wat een geweldige vrucht kan een meester in zijn vak brengen, als hij bereid is zijn tijd en energie in anderen te investeren. 4 van zijn eigen zonen, Hendrick, Frederick, Adriaan en Cornelis werden ook meesterschilders/meestergraveurs.
Hoe, en waar investeren jij en ik in andere jongere vakmensen? Ben jijzelf in de leer?
Een prachtig overzicht van het leven en werk van Abraham Bloemaert vind je in ‘Abraham Bloemaert – een geliefde meester’, in het ‘Openbaar Kunstbezit – Kunstschrift’, of via www.centraalmuseum.nl.
Een leerling schreef over de leermeester Bloemaert: ‘verheugt u in Utrecht op het feestelijk samenzijn van de schilders, waardoor, met vurige geest, de liefde wordt versterkt. Onze heer, seigneur Bloemaert, wenst dat van de minste tot de beste, elk in zijn werk wordt gedreven door vreugdevolle ijver. Laat uw kunst door uw gedrevenheid als volleerd herkend worden. Kunst verheft en brengt tot staat.’ Bloemaert was een van de zeldzame kunstenaars die zelf openstonden voor de voorbeelden die hun eigen leerlingen aandroegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten