Een
manier om je sociale bronnen aan te boren is door je terug te trekken, om
stilte te ervaren. Dat lijkt bijna een contradictie: sociaal contact, dat gaat
toch door met elkaar te praten? Uiteraard wordt het moeilijk als je een soort
kluizenaars mentaliteit ontwikkeld waar je alle menselijke contact uit de weg
gaat. Maar stilte op te zoeken, staat ver weg van asociaal gedrag. Het is in de
eerste plaats de kunst van het werkelijke luisteren met heel je hart, hoofd en
lijf.
De
Benedictijnen leven al 1500 jaar met 3 mooie levensregels:
Obedientia:
aandachtig luisteren met heel je hart, hoofd en lijf;
Conversum
Morum: dagelijks met kleine stapjes het goede oefenen;
Stabilitas:
de toewijding aan de relatie met jezelf, de ander, je werk en God.
De eerste
regel, obedientia, de kunst van het luisteren, begint op de volgende manier:
- Stoppen
- Buiten
- Stilte
- Luisteren
Stoppen:
om goed te kunnen luisteren, en dus je sociale bronnen goed aan te kunnen
boren, moet je eerst de kunst van het stoppen leren. Je stopt dan niet met je
werk omdat je klaar bent, maar omdat je de door jou bepaalde tijd, voor dit
deel van de dag (voor deze werkzaamheden), bereikt hebt. Doe je dat niet, dan
blijf je, vandaag de dag, 24/7 bezig. Zet gewoon een wekker of een alarm,
wanneer je eigenlijk op een bepaalde tijd met het werken wilt stoppen. Neem dan
nog 5/10 minuten de tijd om die ‘werkperiode’ goed af te ronden en je werkplek ‘af te sluiten’.
Buiten:
ga naar een andere plek, verlaat je werkplek. Om tot rust te komen moet je
bewust van plek verwisselen. Die plek kan een heerlijke stoel op een rustige
plek in je huis zijn. Maar ook een tuinhuisje, een bank in de tuin, een
favoriete plek in de natuur. Ik zelf kan optimaal tot rust komen tijdens een
wandeling, en loop dan naar bruggetjes bij ons in de buurt waar je heerlijk
kunt staan, en kijk over het water.
Stilte:
om goed te kunnen luisteren is het een kunst om stil te worden in je hoofd.
Mirjam van der Vegt schreef een mooi en praktisch boekje over 40 stilte tips
voor je dagelijks leven, met de titel: ‘Koester je hart’. Een echte aanrader, net als het boek: ‘Hunkeren naar rust’, van Rick Timmermans. Een van de doelen van het
opzoeken en ervaren van stilte is om weer met jezelf in aanraking te komen, en
vanuit die stilte een nieuwe kwaliteit van rust te winnen. En wie altijd haast,
haat zichzelf, zegt Anselm Gruen. Wie niet tot rust komt doet zich zelf onrecht
aan, en kan daarom niet gezond worden, en ook geen veerkracht opbouwen.
Luisteren:
na het stoppen, naar buiten gaan, stil worden, komt dan de kunst van het
luisteren. Een mooie oefening is het luisterend wandelen. Je kiest een mooie
route in de natuur, waar je ca 30 minuten wandelend een pad volgt waar weinig
mensen zijn. Geef je zelf van te voren een opdracht zoals: ik ga naar alles
luisteren wat ik hoor. Of ik ga aandachtig kijken naar alles wat ik zie. Zo een
opdracht helpt enorm om je te concentreren, en je hoofd te bewaren voor 1001
dwarrelende gedachtes. Die komen toch wel opzetten. Als ze dan komen, laat ze
gewoon toe, en laat ze via je hersenpan weer de weide lucht in stromen. Maar
door de wandeling zelf en de concentratie op een zintuig, kom je veel beter tot
rust, en ordenen je gedachtes zich beter, zodat je ook de diepere waarheden in
je hart kunt waarnemen.
Paul
Donders
Geen opmerkingen:
Een reactie posten