Van de 5
sociale bronnen is de laatste, onze nationale identiteit, misschien wel de
gecompliceerdste. Dus,
waarom niet direct daarmee beginnen?!
Sylvia en
ik zijn ons hele leven al bruggenbouwers en genieten er van met mensen van alle
mogelijke nationaliteiten samen te werken en teams te vormen. Met 19 ben ik
naar Duitsland verhuisd om samen te leren werken met een geheel andere stam, de
Duitsers. Dit, terwijl mijn vader in het concentratie kamp Vught heeft gezeten
en mijn moeder de Hongerwinter maar net heeft overleeft. Kortom, mijn ouders
hebben mij niet al te "Duistvriendelijk" opgevoed. En toch heb ik in
Duitsland, waar ik uiteindelijk 22 jaar heb geleefd en gewerkt, enorm veel
geleerd. Interessant genoeg ging dat trouwens vooral zo goed omdat ik
diepgeworteld ben in mijn Nederlandse identiteit.
Mijn
voorouders leefden vanaf 1200 als de Familie de Beers in Nederland. Vanaf 1600
begon een tak zich Donders te noemen. De legende wil dat dit komt omdat een
echtpaar de Beer 7 enorm grote zonen had (Donderse kerels). Sindsdien is onze
familie door en door Brabants en Nederlands. Een van de redenen dat ik uitermate dankbaar ben
om precies dat te zijn wat ik ben: Nederlander. En daarmee ben ik niet beter of
slechter dan alle andere 300 nationaliteiten en 2000 stammen. Misschien juist
omdat ik ook veel in het buitenland werk, zie ik de duizenden voordelen van
Nederland beter en duidelijker dan veel Nederlanders die ons land alleen van
binnen uit, en naar eigen maatstaven bekijken. Een voorbeeld, om trots op te
zijn als Nederlander: al jaren lang staat Nederland nummer 1 van de Unicef
wereldranglijst van landen die het meest kindervriendelijk zijn. En wie goed
omgaat met de kleinsten in de samenleving, waarborgt ook voor de groteren een
veilige plek!
Geheim 1:
wie zijn eigen nationale identiteit kent, accepteert, respecteert, waardeert en
omarmt, heeft een gezond zelfbeeld en kan als volwaardige partner omgaan met
alle andere nationaliteiten om hem heen.
Geheim 2:
wie niet van zijn eigen land en identiteit houdt heeft geen enkele natuurlijke
autoriteit om in zijn land op te staan en richting te geven.
Geheim 3:
wie geen visie en waardering voor zijn eigen land heeft, heeft geen hoop, en
dus niet de veerkracht die hij of zij zou kunnen hebben, als hij of zij wel
geworteld zou zijn in zijn land en identiteit.
Mensen
die bruggenbouwers zijn (zoals Sylvia en ik dat 22 jaren in Duitsland waren)
hebben dan ook een dubbele kans: geworteld blijven in je eigen cultuur, en
tegelijkertijd een stuk wortelen
in de nieuwe cultuur. Ons leven is daardoor een stuk rijker geworden.
Hoe zit
het met u?
- Wat waardeert u aan uw eigen cultuur en nationale identiteit?
- Waar bent u gewoon heel trots op?
- Hoe kunt u uw mogelijke afkeer ten opzichte van uw eigen cultuur parkeren als ‘een schaduw kant van een nationale sterkte’?
Ik heb in
de loop van de jaren geleerd steeds de positief-ontdekkende-bril op te zetten
als ik over mijn eigen identiteit na denk en zeker ook als ik naar andere
culturen kijk. Want
zolang ik een afkeer houd ten opzichte van mijn eigen cultuur, zal mij dit
altijd veel energie kosten, die ik vervolgens niet ter beschikking heb om het
leven te leven voor mijzelf en de mensen om me heen.
Ik wens u
veel plezier met het herontdekken van uw bijzondere nationale wortels.
Paul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten